ماژول رسانه

  • 3790
  • 318 مرتبه
  • 05 اردیبهشت 1402

حضرت زهرا (سلام لله علیها) حافظ رسالت و امامت

حجت الاسلام مسعود عالی

دانــلــود
حضرت زهرا (سلام لله علیها) حافظ رسالت و امامت

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ الْحَمْدُ لِلَّهِ رَبِّ الْعالَمينَ بَارِئِ الْخَلَائِقِ أَجْمَعِينَ بَاعِثِ الأنبِيَاءِ وَ المُرسَلينَ ثُمَّ الصَّلَاهُ وَ السَّلَامُ عَلَى سَيِّدِنَا وَ نَبِيِّنَا حَبيبِ إلَهِ العَالَمينَ أبِی القَاسِمِ مُحَمَّدٍ ثُمَّ الصَّلَاهُ وَ السَّلَامُ عَلَى أهلِ بَيتِهِ الطَّيِّبينَ الطَّاهِرينَ المَعصُومينَ المُقَرَّبينَ المُنتَجَبين وَ لَا سِيَّمَا بَقيَّهِ الله فِی الأرَضين فَااللَّعْنَهُ اللَّهِ ‏ْعَلَى أَعْدَائِهِمْ أَجْمَعِينَ إلَی يَومِ الدِّينَ آمينَ رَبَّ العَالَمينَ.

اللّهُمَّ صَلِّ عَلی فاطِمَةَ وَ اَبيها وَ بَعْلِها وَ بنيها بِعَدَدِ ما اَحاطَ بِه عِلْمُکَ؛

تسلیت عرض می‌کنیم شب شهادت اُمُّ الأئمه حضرت صدیقة کبری را خدمت مولامون امام‌زمان(ع) رهبر بزرگوارمون و همة شما بزرگوارانی که در مجلس حضور دارید ان‌شاء‌الله که دعای امام‌زمان(ع) صاحب مجلس شامل حال همه‌امون باشه همچنین تسلیت عرض می‌کنیم درگذشت بانوی مکرمه هم شیرة متدینة مقام معظم رهبری را خدمت ایشان و همة خاندان بزرگوارش خدا ان‌شاء‌الله ایشون را با جده‌اشون حضرت‌زهرا(س) محشور بکند و امشب مهمان خانم بزرگوار حضرت‌زهرای أطهر(س) باشند هدیه به پیشگاه مطهر حضرت‌زهرا(س) و سلامتی امام‌زمان(ع) رهبر بزرگوارمون صلوات دیگری عنایت بفرمائید.

تاکید دین اسلام به انجام عبادات بصورت پنهان

در بین دستورات و مناسک دینی شماها این را می‌دانید که در بسیاری از اعمال و دستورات دینی به ما گفتن که اگه عملی انجام می‌دهید پنهان انجام بدهید مخفیانه انجام بدهید اگر ذکری می‌خواهید بگوئید اگر نافله‌ای می‌خواهید بخوانید اگر دعایی می‌خواهید بخوانید اگر زیارتی می‌خواهید بروید اگر صدقه‌ای می‌خواهید بدهید نیازی نیست هیاهو و سروصدا آدم راه بندازد اون کسی که باید بداند خبر دارد تو بسیاری از اعمال و مناسک دینی هر چی پنهان‌تر باشد مطلوب‌تر هستش حتی در بعضی از روایات هست امام‌باقر(ع) در روایتی که در اصول کافی نقل شده فرمود کسی عمل خیری انجام می‌دهد به صورت پنهان مثلاً صدقه‌ای پنهانی می‌دهد خب ثواب عمل پنهان هفتاد برابر از عمل آشکار بیشتر هست یعنی قرار این هفتاد درجة شما را بالاتر برود یک عملی را انجام می‌دهد بعد یک مرتبه این عمل را به گوش این و اون می‌رساند که من این کار را کردم خداوند متعال به ملائکه می‌فرماید: ملائکه‌ای من ثواب عمل پنهان او را پاک بکنید براش ثواب عمل آشکار بنویسید یعنی هفتاد درجه عمل سقوط می‌کند برا بار دوم که این طرف اون طرف نقل می‌کند خداوند متعال به ملائکه می‌فرماید: ملائکة‌ من ثواب عملش پاک بکنید براش گناه بنویسید گناه ریا آدم عمل صالح انجام داده ولی به پاش گناه نوشتن با دو بار اینور و اونور نقل کردن ؟؟ کردن نیازی نیست که بسیاری از اعمال را آدم سروصدا داشته باشه هیاهو داشته باشه خدا رحمت کنه مرحوم آیت‌الله سیدحسین اصفهانی این فیلسوف فقیه اصولی و بزرگوار را که اهل مراقبه و ذکر هم بود ایشون نقل می‌کنند که در حرم مطهر امیرالمؤمنین(ع) بود یک سجدة طولانی کرده بود اباعبدالله(ع) را دید تو عالم مکاشفه امام‌حسین(ع) را دید حضرت فرمود: فلانی سجده‌های طولانیتونُ تو خونه‌اتون انجام بدهید نیازی نیستش که تو جایی که مورد طمع ممکنه قرار بگیرید برا شیطان این کارهای طولانی را اینجا انجام بدهید در عین حال که بسیاری از اعمال دینی این چنین هست که به ما گفتن مطلوب خداوند متعال این هست که پنهان باشه

شعائر دینی

 ولی عجیب اینجاست که بعضی از اعمال دینی به ما گفته شده هر چی پر سروصداتر باشه هر چی پر هیاهوتر باشه هرچی بیشتر بتوانید به چشم‌ها ارائه بدهید و به گوش‌ها بشنوانید مطلوب خداست بعضی از اعمال هر چی با سروصداتر باشه بهتر است اصطلاحاً این دستة دوم را بهش می‌گویند شعائر دینی شعائر جمع شعار یعنی اون چیزهائی که نشانه است علامته علامت وابستگی ما به دین علامت وابستگی ما به مذهب علامت شیعه بودن ما علامت مسلمان بودن و دیندار بودن ما بعضی از این اعمالی را که به عنوان علامت و شعار محسوب می‌شوند هر چی آدم اظهار بکنه و اعلام بکنه بیشتر و این بهتر است مطلوب‌تر هستش برای خداوند متعال چرا؟ چون اسلام یک دین فردی نیست که شما تو حوزة خصوصی و شخصیتون فقط دیندار باشید تو بیرون هیچ تظاهری به دین نداشته باشید نخیر اسلام یک دین اجتماعی است که تا قیامت می‌خواهد بماند اون هم تو یک مقیاس جهانی خداوند متعال می‌خواهد که نشان بدهد این دین طرفدار دارد این طرفدارهاش زنده است از این جهت باید اظهار بکنیم بعضی از چیزهایی که نشانة دینداری هست کفر کثیف‌ترین و مبتذل‌ترین چیزها را دارد الان بدون اینکه خجالت بکشد پخش می‌کنه تو دنیا ما چرا خجالت بکشیم از دینداری خودمون ما چرا خجالت بکشیم از بعضی از نمادهای دینی خودمون خداوند متعال در قرآن می‌فرماید: «ذَلِک وَمَن يُعَظِّمْ شَعَائِرَ اللَّهِ فَإِنَّهَا مِن تَقْوَي الْقُلُوبِ»؛ (حج: 32) اون کسی که شعارها و نشانه‌های وابستگی به دین را زنده نگه بدارد و تعظیم بکند این تقوای قلب دارد این عمیقاً و باطناً با تقوا هستش یک مسلمان یک مؤمن باید تو تیپش تو قیافه‌اش تو لباسش تو پوشش تو کاسبی‌اش و بازارش تو شهرش تو کشورش تو سبک و مدل زندگیش باید نشون بده که من فرقی دارم با یک کافری که دین و ؟؟ ندارد اگر قرار باشد که من تیپ و ظاهرمُ پوششمُ شهرمُ خونه‌امُ بازارم همین‌طوری باشد که تو یک کشور غیراسلامی تو یک کشور غیردینی آدم همان را می‌بیند پس چه فرقی کرد؟ و خدای‌ناکرده اون فاجعه هست که نه فقط شعارهای دینی تو ما پیدا نشود بلکه شعارهای بیگانه را هم بدهیم خدای‌ناکرده تو بین ما بعضی از چیزهایی که نشانه‌های یک فرهنگ دیگری هم هست تظاهر پیدا بکند من به‌عنوان نمونه چند مثال را عرض می‌کنم شما ببینید این شعارهای دینی که مطلوب هست اینها را اظهار بکنیم

صلوات بلند فرستادن

بعضی‌هاش متأسفانه کمرنگ داره می‌شود در عین حال که بعضی‌هاش پررنگ است مثلاً یکی از شعارهای دینی که بحمدلله در بین ما خیلی پررنگ است همین صلوات‌های بلندی است که شما می‌فرستید صلوات اگر یک ذکر باشد نیازی نیست که آدم داد بزند ذکر را خب خدا می‌داند دیگه در عین حالی که ذکر هست بلکه از أفضل اذکاران هست ولی فراتر از یک چیز دیگه است صلوات اگر صرفاً یک دعا باشه دعا را که آدم نیاز نیست داد بزنه که در عین حال که صلوات دعا هست شما تو صلوات دارید دعا می‌کنید دیگه که خداوند متعال رحمتش را بر پیغمبران بفرسته اما یه چیز فراتر از دعاست صلوات علاوه بر اینکه ذکر است علاوه بر اینکه دعاست یک شعار است یک نشانه است بر همینم پیغمبراکرم(ص) فرمود: إرفعوا اصواتکم بصلاة علیه؛ صداهاتونُ بلند بکنید وقتی که می‌خواهید بر من صلوات بفرستید صداها را بلند بکنید، چرا؟ چون وقتی این صلوات‌ها بلند میشه مثل یک پرچمی است که شما بلندش کردید نشون می‌دهید که این مذهب طرفدار دارد این مذهب زنده است

اذان گفتن در شعائر دینی

یک دیگر از شعارهای دینی اذان است که در یک کشور اسلامی در یک شهر اسلامی باید اذان بلند گفته بشه تمام مراجع تقلید هم فتوا دادن که حالا مثلاً پیش‌خواندن از اذان قرآن خواندن قبلش یا مناجات خواندن قبلش و امثال اینها نه اینها بستگی دارد که همسایه‌های مسجد اذیت نشوند اما اذان را کسی نمی‌تواند بیاید بگوید که ما اذیت می‌شویم همسایة مسجد هستیم این اذان را خاموش بکنید نخیر این حق مسلمین است این حق یک کشور اسلامی است که پرچمشُ بلند بکنه تو اگر می‌خواستی نشنوی همسایة مسجد نمی‌خواستی بشوی این حق مقدمی است که مسجد دارد گاهی موقع‌ها بعضی از اذان‌ها تو شهرهای ما کم‌فروغ هستش اذان صبح تو بعضی از محله‌ها متأسفانه گاهی موقع‌ها آنچانیکه باید شنیده نمیشه اگه صدا و سیما نباشه صدای اذان شنیده نمیشه این بد این برای یک کشور اسلامی برای یک شهر اسلامی خوب نیست مقام معظم رهبری توصیه می‌کردند که اذان اونم با حنجره یعنی نه ضبط شده‌اش را همینم هست اذان یک شعار است پرچم دین است که باید بلند باشه یکی دیگر از نشانه‌ها و شعارهای دینی اسم‌هائیست که رو بچه‌هامون می‌گذاریم اسم یک نشانه است شما تو یک کشور غربی وقتی دارید راه می‌روید

انتخاب نام نیک برای فرزندان خود

 ممکنه یک مسلمانی باشد خب رو پیشونیش که نوشته نشده من مسلمانم ولی وقتی اسمشُ می‌پرسی مثلاً به شما میگه رضا، جواد، تا اسم را میگه یک نشانه است شما می‌فهمید دین و مذهبش چیه اسم یک نشانه است یک لفظ تنها برای تشخیص شخص نیست تشخیص شخصیت دینی و هویت دینی او را هم می‌دهد می‌فهماند که این مسلکش چیه دین پدر و مادرش چی هستش یک شناسنامة کوچیک هست لذا اولین حقی است که فرزند بر گردن پدر و مادر به‌خصوص پدر دارد امام‌‌صادق(ع) فرمود: بحق ولد علی والد أن یحسن اسمه؛ اولین حقی که بچه به گردن پدر داره این هست که اسم خوب براش بگذاره بله وقتی بزرگ‌تر شد حق دومی به گردن پدر میاد أن یعلمه؛ زمینة سوادآموزیشُ فراهم بکنه یک مقدار بزرگ‌تر شد حق سومی به گردن پدر میاد أن یزوجه؛ زمینة ازدواجشُ فراهم کنه اما اونا حقوق بعدی است اولین حق اسم خوب هستش اگر اسم چیز مهمی نبود تو طول تاریخ دشمنان اهل‌بیت اینقد با اسامی مقدس مبارزه نمی‌کردند شما ببینید در زمان بنی‌امیه بعضی از خلفای بنی‌امیه بخش‌نامه صادر کرده بودند تو سرتاسر بلادشون که اگر در خانه‌ای فرزندی به دنیا بیاد اسمش علی باشه خونه‌ را رو سر اهلش می‌توانید خراب بکنید اسم فرزندی را اگر علی بگذارند با این اسم مبارزه می‌کردند و نقطة مقابل اهل‌بیت برا حفظ این اسم کاملاً تلاش می‌کردند یه مرتبه امام‌سجاد(ع) در نقل هستش که تو کوچه مروان را دید مروان حکم که از بنی‌امیه بود مروان سؤال کرد که اسم شما چیه؟ امام‌سجاد(ع) فرمودند: علی مروان گفت: اسم برادرتون چیه؟ امام‌سجاد(ع) فرمودند: اونم علی هست حضرت‌‌ علی‌اکبر(ع) مروان گفت: همش علی؟ پدرتون حسین نام دیگری را بلد نبود برا بچه‌هاش بگذاره؟ امام‌سجاد(ع) این گفتگوی خودش با مروان را به پدر بزرگوارشون نقل کرد ابی‌عبدالله(ع) فرمود: چی میگه این مرد اگر خدا صدتا پسر به من می‌داد اسم همشونُ علی میذاشتم، کما اینکه اسم دخترانشون را فاطمه میذاشتن فاطمة کبری فاطمة صغری خود این اسامی توش یک مبارزة بار فرهنگی هستش متأسفانه گاهی موقع‌ها آدم می‌بیند که اسامی که شیعیان اهل‌بیت دوستان اهل‌بیت مؤمنین رو بچه‌هاشون میگذارند دقت لازم توش نمی‌کنند اسم حداقل باید دو تا مشخصه داشته باشه یکی معنای خوبی داشته باشه حالا اگه به فرض کسی از اسامی اهل‌بیت هم نمی‌خواهد رو بچه‌اش بگذاره به فرض اگر نمی‌خواهد بگذاره حداقل معنای خوبی داشته باشه دوم اینکه تناسب با فرهنگ خودمون داشته باشه شعار بیگانه نباشد توش، روایت عجیبی از امام‌صادق(ع) هست که فرمود: در قیامت افراد را به اسم صدا می‌زنند یا فلان یا فلان ابن فلان قوم و اونجا کسی که اسم نامناسب براش گذاشته باشند شرمنده میشه و گله‌مند میشه از پدر و مادرش این چه اسمی بود برا من گذاشتی اگه خدای‌ناکرده یه جایی از دستمون در رفته جوگیر شدیم گاهی موقع‌‌ها بعضی از اسم‌ها را گفتیم دیگه قدیمی شده متأسفانه مثل بعضی از حرف‌هایی که می‌زنند شجاعت عوض کردنشُ داشته باشید اهل‌بیت(ع) گاهی موقع‌‌ها به بعضی از اصحابشون می‌گفتن اسم بچه‌اتُ چی گذاشتی اگه اسم نامناسب بود می‌گفتن عوض کن، امام‌موسی‌کاظم(ع) به یکی از اصحابش برخورد که خدا به او دختری داده بود حضرت فرمود: اسم دخترتُ چی گذاشتی؟ او یک اسمی‌رو گفت امام‌موسی‌کاظم(ع) فرمود: این اسم عوض کن این اسم ما اهل‌بیت(ع) نیست، اون هم گفت: آقا چشم پیغمبراکرم(ص) به یک فردی برخورد کرد گفت اسمت چیه؟ گفت: آقا عبد؟؟ خب می‌دانید؟؟ اسم یکی از بت‌ها بوده حضرت فرمود: این چه اسمیه اسمتُ عوض کن گفت آقا چی بگذارم خود پیغمبراکرم(ص) پیشنهاد دادن فرمودند: اگر اسمتُ عبدالله بگذاری اسم خوبی هست، اگر یک جایی احیاناً از دستمون در رفته به اصطلاح جوگیر شدیم شجاعت عوض‌کردنشُ داشته باشیم

مسأله حجاب در شعائر دینی

 یکی از شعارها و نشانه‌های دینی که در این زمان من به نظرم می‌رسد از مهم‌ترین شعارهای دینی در جهان هست اگر نگوئیم مهم‌ترین شعار از مهم‌ترین شعارهای دینی هست حجاب هست حجاب یک نشانه است در این زمان از مهم‌ترین شعارهای دینی است اینکه من تأکید می‌کنم در این زمان چون در گذشتة تاریخ حجاب مخصوص مسلمین و حتی متدینین مال سائر مذاهب و ادیان نبود حتی کشورها و تمدن‌هایی که اسلامی یا اصلاً ایمانی هم نبودن زنانشون را به حساب حجب و حیا ذاتی که داشتن پوشیده بودن شما تاریخ حجاب ببینید ایران باستان یونان باستان مصر باستان هند باستان اینها هم زنشون و حتی مرد لباسش گشاد بلند بندپوش بندنما نبود زن که دیگه جای خود دارد این قبایی‌رو می‌بینید که الان تن ما روحانی‌ها هست مثل یک کت بلند یک لباس پوشیده و بلند این مخصوص ما روحانیت نبود تو صدسال گذشتة همین کشور خودمون بسیاری از مردمان معمولی هم اینجوری می‌پوشیدن شاید خیلی از شماها این فیلم دلیران تنگستان را که تو صدا و سیمای ما هم نیست سریال گذاشته شد و انصافاً فیلم بسیار ارزندة هست حماسة که تنگستانی‌ها و دشستانی‌های بوشهر در مقابل حملة انگلیس‌هایی که وارد ایران شده بودند مقاومتی که کردند به ریاست ؟؟ ؟؟ حماسی و بزرگوار خب اگر دیده باشید تو این فیلم لباساشون همین قباهای بلند بود که شال کمرشون می‌بستن یک کلاه هم سرشون میگذاشتن پوشیده بودن اما متأسفانه تو این دهه‌های أخیر به‌خصوص سال‌های أخیر که یک فرهنگ مادی در غرب‌ حاکم شد که لذت‌ها را به لذت تن و بدن خلاصه کردن لباس آب رفت کوتاه شد بدن‌نما شد چه تو تن مرد و به‌خصوص در زن آنوقت از آن به بعد دیگه حجاب مخصوص کشورهای اسلامی شد مخصوص متدینین یک شعار الان تو بسیاری از کشورهای غربی شما خب مسلمان‌ها هستند زندگی می‌کنند اما تنها چیزی که اگه هیچ حرف هم نزنند شما باهاش تشخیص می‌دهید که این مسلمان یک حجاب درست داشتند حجاب زن محجبه‌ای که راه می‌رود تو غرب دارد شعار می‌دهد به نفع دین بخاطر همین هست که اینقدر با حجاب مخالفت دارند می‌کنند که اون دارد شعارشُ می‌دهد با همین حجاب خودش اون پرچم بلند کرده درود خدا بر زنان محجبه‌ای که لحظه لحظه‌اشون تو عبادت هست چون لحظه لحظه به نفع دین شعار دارند می‌دهند با حجابشون و از آن طرف نقطة مقابل زنانی که بدحجاب یا بی‌حجاب هستند خب ماها همه‌امون می‌دانیم بسیاری از این زنانی که ما بهش می‌گوئیم بدحجاب آدم‌های بی‌دین و ضد دین یا ضد مذهب نیستند دین را دوست دارند اهل‌بیت را دوست دارند اما فکر می‌کنند که حجاب یک مسئلة شخصی است سلیقه‌ای هست مثل غذا میمونه که تو این غذا را دوست داری من اون غذارو دوس ندارم من اینجوری دوست دارم بیام بیرون بخاطر اینکه عزیز من تو خونه‌ات هرجور میخواهی بپوشی بپوش ولی وقتی می‌آیی بیرون تو جامعه داری الگو درست می‌کنی دختر بچة کوچک من سه چهار ساله وقتی تورو می‌بینه با این تیپت با این قیافه‌ات خوشش می‌آید این مدلی بیاد بیرون یعنی شما داری خواسته یا ناخواسته مقاومت جبهة حق را از بین می‌بری مقاومت جبهة حق را داری ضعیف می‌کنی از این جهت ضربه داری می‌زنی اینکه ظواهر دینی را ما برش تأکید می‌کنیم کسی اشکال نکنه حاج‌آقا مگه مسلمانی به چهار تا اسم علی، حسن و حسین مگه مسلمانی به ریش هست و محاسن داشتن مگر مسلمان بودن صرفاً به چادر و حجاب و امثال اینهارو داشتن است مگه مسلمان بودن به این ظواهر دلت پاک باشه همین حرفی که گاهی موقع‌ها بعضی‌ها می‌زنند جوابش چیه جوابش این هست که ما هم می‌دانیم که مسلمانی صرفاً به ظواهر نیست خیلی‌ها بودند که ممکنه اسمائی حسن و حسین و تقی امثال اینها تو طول تاریخ داشتن ضربه هم زدن به دین محاسن داشتن تیشه به ریشة دین هم زدن اینارو ماهام بلدیم منتهی نه از این طرف بوم غش کنیم نه از اون طرف اینو دقت داشته باشیم اگر کسی ظواهر دینش از دست بدهد محتوای دینی‌اشو از دست می‌دهد این چنین نیست که کسی ظواهر دینی را از دست بدهد دلش هم پاک بمونه اعتقاداتشم برقرار بمونه نه کسی ظواهر دینی را از دست بدهد یواش یواش محتوا و باورهاشون را هم کم‌کم از دست می‌دهد واقعش این شکلی است برای چی تو در الجزائر فرانسوی‌ها اون زمانی که استعمال کرده بودند سال‌ها استعمال کرده بودند الجزائر مسلمان را اولین چیزی که ضربه بهش زدن تا فرهنگ خودشون را نفوذ بدهند مسئلة حجاب زنان بود این فرانس خانم که خودش فرانسوی هست که تو کتاب الجزائر ذکر می‌کند چون وقتی که زن حجابشُ از دست داد آنوقت یواش یواش بعضی از اعتقاداتش سست می‌شود آنوقت شما از آیه قرآن هم براش بخوانی یا از مثلاً فرض کنید یکی از بزرگان دین بگی که این اینجوری زندگی می‌کرد می‌گوید حالا این مال اون زمان بود یه جوری می‌خواهد زیربارش نرود یه جوری می‌خواهد نپذیرد برا چی وهابیتی که متأسفانه امروز با یعنی از ابتدائش همین‌جوری بوده با صهیونیست‌ها دستشون تو یک کاسته هستش بلکه ابزار دست آنها هستند ظواهر دینی را دارند از بین می‌برند نمادها را دارند از بین می‌برند این ظواهر از بین برود محتوا هم یواش یواش می‌تواند کمرنگ بشود

مجالس اهل بیت علیهم السلام

 یکی دیگه از شعارهای دینی و شعائر دینی که بحمدلله در بین ما پر رنگ هست و هر سال دارد پر رنگ‌تر می‌شود مجالس اهل‌بیت هست چه مجلس عزای اهل‌بیت چه مجلس شادی اهل‌بیت یکی از شعائر و نشانه‌های زنده بودن دین و مذهب است که هر چه کمیت و کیفیتش بالاتر برود این نشانة رشد مؤمنین هستش مجالسی که اهل‌بیت از زمان خودشون هم توصیه می‌کردند به صورت زبانی هم خودشون عملاً مجلس می‌گرفتن تا جایی که امکان‌پذیر بود امام‌صادق(ع) روایت تو وسائل الشیعه هست به فضیل‌بن‌یسار فرمود: أتجلسون و تحدثون؛ دور هم جمع می‌شوید با هم حرف می‌زنید راجع ما اهل‌بیت مجلس می‌گیرید فضیل گفت: بله آقا امام‌صادق(ع) فرمود: انی احب تلک المجالس؛ من این مجالس را دوست دارم امام‌صادق(ع) که می‌فرماید: من این مجالس را دوست دارم در و دیوار دوست ندارد فرش‌هارو دوست ندارد شماهارو دوست دارد اون کسانی که این مجلس را تشکیل می‌دهند دوست دارد خودشون هم مجلس می‌گرفتند أبوهارون که روضة خونة امام‌صادق(ع) خواند وقتی که تمام شد همه گریه کردند امام‌صادق(ع) فرمود: أبوهارون تعداد ملائکة که حضور داشتن و گریستن از تعداد انسان‌هایی که آمده بودند بیشتر بود این مجالس مجالس نور است مجالس رحمت هست اهل‌بیت توصیه می‌کردند هم لفظاً هم عملاً بر حفظ این مجالس شما ببینید در طول تاریخ آنچکه اسلام و شیعه را نگه داشت همین مجالس من و شما شیعه بودن خودمون را تو کلاس درس یاد نگرفتیم تو همین مجالس یاد گرفتیم تو همین مجالس بود که هم عقل‌ها و شعورها هم شور و احساس و عواطف رشد کرد به نفع جبهة حق تو همین مجالس الان هم همینجور هست الان هم ببینید میلیون‌ها دلار خرج می‌کنند میلیون‌ها سایت خلاف هزاران شبکة مبتذل رسانه‌های متعددی که بمباران تبلیغاتی مسموم می‌کنند علیه دین مواد مخدری که تو جهان پخش می‌شود خب ما هم تو همین دنیا زندگی می‌کنیم که گرد و خاکش بالأخره رو سر ما هم می‌پاشه اما شما می‌بینید یه مرتبه یه محرم میاد میشوره می‌بره بعد از یه مدتی می‌گذرد اربعین میاد اینارو میشوره می‌بره، یه مدتی که می‌گذرد فاطمیه‌ها فرا میرسه یه مدتی که می‌گذرد جشن‌های شعبانیه خصوصاً نیمة شعبان یه مدتی که می‌گذرد ماه مبارک رمضان و شب‌های قدر میاد تو هیچ دین و مذهبی یه همچنین چیزی ؟؟ نشده فقط تو مذهب اهل‌بیت این مجالس؟؟ شده این مهندسی خداست این مهندسی خداست تو هیچ دین و مذهبی همچین چیزی ما نداریم این مهندسی خداست برا ماندگار شدن این دین و تطهیر دینداران منتهی تو

نمادهای محرم و فاطمیه

بین همة مجالس اهل‌بیت دو تا مجلس ویژگی دارد یکی محرم و یکی مادر محرم فاطمیه این دو مجلس ویژگی دارد ویژگیش چیه ویژگیش این هست که این دو مجلس دفاع از نشانه‌ها و نمادهاست تو این دو مجلس هست که حماسه هست ظلم‌ستیزی هست دفاع از مظلوم ولایت‌پذیری هست تو این مجالس هستش که تولی و تبری تو این مجالس هست که اینها که همه نشانة بلوغ شیعه است رشد می‌کند هرگاه دیدید مجالس محرم و فاطمیه کمیتش و کیفیتش بیشتر دارد می‌شود این شاخص‌ها دارد رشد می‌کند که نشانة قرب ظهور نشانة رشد شیعه است شیعه مؤمنین برای اینکه ظهور حضرت را نزدیک بکنند باید کارهایی انجام بدهند باید تحولی تو جامعه رخ بدهد باید خصوصیاتی پیدا بکند ببینید مجالس ماه رمضان هم خیلی عزیز است مجالس اعتکاف هم الان که تو ماها رواج پیدا کرده خیلی ارزشمند است اما این مجالس محرم و فاطمیه هست که حماسه است شور ظلم‌ستیزی است حق‌طلبی عدالت‌طلبی تولی و تبری است اینها نشانه‌های رشد است دو زن بودند در طول تاریخ که حماسی‌ترین زنان بودند و تأثیرگذارترین زنان بر تاریخ که در زمانی که مردشون مأمور به سکوت بود بار تمام دین را این دو زن کشیدن و تا قیامت هر مؤمنی که پا به عرصه میگذاره مدیون این دو زن هستند دو زن بودند یکی وجود مقدس فاطمة زهرا(س) که در زمانی که امیرالمؤمنین(ع) مأمور به سکوت بود او می‌آمد بیرون و بار دین را کشید و یکی دختر مکرمه‌اشون حضرت‌زینب‌(س) بود در زمانی که امام‌سجاد(ع) مأمور به سکوت بود او آمد و ظهور و بروز کرد و پیام عاشورا را به گوش تاریخ داد وجود مقدس حضرت‌زهرا(س) نه خودش نبی نبود پیغمبر نبود امام نبود اما حافظ نبوت و امامت بود هم نبوت هم امامت و زهرای اطهر باید حفظ کنه اون حدیث معروف پیغمبر حدیث البته حدیث قدسی هست از طریق پیغمبر هست که بعضی‌ها سندش را نتوانستن بپذیرن و حتی گاهی اوقات نسبت به غلو دادن این حدیث را اون حدیث ناظر به همین مطلب است که از خداوند متعال نقل شده است حدیث معروفی است که یا أحمد لولاک لما خلقت الأفلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما؛ اگر تو نبودی عالم را خلق نمی‌کردم اگر علی نبود تو را خلق نمی‌کردم و اگر فاطمه نبود شما دو تا را خلق نمی‌کردم بعضی‌ها تو سند این حدیث اشکال کردند

احترام علامه امینی برای حضرت زهرا(س)

من این را عرض بکنم خدمت شما یکی از خوبانی که الان زنده هستش ایشون می‌گفتش که زمانی که مرحوم علامة امینی(ره) تو همین تهران اواخر عمرش بود بستری بود خب علامة امینی(ره) واقعاً یک فوق‌العادگی داشتن به مسئلة ولایت و محبتی که نسبت به اهل‌بیت داشت ایشون برا نوشتن کتاب الغدیر ده هزار جلد کتاب را از بسم‌ الله تا آخر خوند غیر از کتاب‌های مرجع که بهش رجوع می‌کرد ده هزار کتاب را خواند این علامة امینی(ره) بزرگوار تو همین تهران خودمون تو بستر افتاده بود یکی از خوبانی که الان زنده هست ایشون می‌گفت من به همراه شهید سعیدی به همراه ایشون رفتیم به عیادت علامة امینی(ره) میگه وقتی رفتیم ایشون حالش خوب نبود دراز کشیده بود خانمش به ما گفتش که خیلی مزاحمش نشوید گفتیم بله یه چند دقیقة کوتاه عیادت می‌کنیم و می‌رویم می‌گفت وقتی خدمت علامة امینی(ره) رسیدیم به ایشون گفتیم که حاج آقا یه روایتی است راجع حضرت‌زهرا(س) هست می‌خواهیم ازتون بپرسیم تا اسم حضرت‌زهرا(س) آمد پاهاشُ جمع کرد به زور گرفت نشست گفت یه متکی پشت سر من بذارید پاهاشُ جمع کرد خانمشون از پشت پرده ما می‌دیدیم می‌گفت بذار بخوابه بذار بخوابه حالش خوب نیست ما گفتیم حاج آقا بخوابید دراز بکشید ما ازتون می‌پرسیم گفت نه اسم فاطمة زهرا اومد من پام دراز باشه معرفت داشت چیز می‌فهمیدن بعد این بزرگوار میگه من از ایشون پرسیدم که آقا این حدیث سند دارد یا أحمد لولاک لما خلقت الأفلاک و لولا علی لما خلقتک و لولا فاطمه لما خلقتکما؛ سند دارد علامة امینی فرمودند: بله که سند داره کتاب کشکول... سند صحیحی نقل کرده از جابر بن عبدالله انصاری تا پیغمبراکرم(ص) بعضی از فضلای بزرگوار قم یک کتاب مستقل نوشتن به نام لولا فاطمه که اسناد این حدیث و مفهوم و دلالتش کاملاً ذکر کرده تو این حدیث اصلاً خداوند متعال نمی‌خواهد بفرماید که مثلاً حضرت‌علی(ع) از پیغمبراکرم(ص) بالاتر بود یا حضرت‌زهرا(س) از اون دو تا بالاتر بودن اصلاً بحث سر بالاتر بودن پایین‌تر بودن نیست پروردگار عالم تو این حدیث می‌خواهد بفرماید که من عالم را خلق کردم برای بندگی عالم که برای شیطنت که خلق نشده برا لگدپرانی به سمت خدا که خلق نشده برای بندگی خلق شده بندگی هم سه تا ضلع باید باشد تا این بندگی به‌طور کامل محقق بشه یکیش رسالت پیغمبر است که اگر تو نبودی عالم خلق نمی‌کردم چون هدف تأمین نمی‌شد که عبودیت بود یکی امامت علی است که تداوم رسالت است که اگر او نبود تو را خلق نمی‌کردم چون باز حضرت تأمین نمی‌شد و یکی حافظ رسالت و امامت فاطمة زهراست که اگر او نبود نه رسالتی بود نه امامتی حضرت زهرا(س) فقط امامش حفظ نکرد رسالت پدرش را هم حفظ کرد رسالت پدر بزرگوارش حفظ کرد منتهی عنایت بفرمائید من این را عرض بکنم بحثمو کم‌کم جمع می‌کنم یه موقع هست در یک زمانی مجال برا سخنرانی و حرف و کلام هست که آدم حق را به واسطة کلاس و سخنرانی و با این جور چیزها بتواند برساند به گوش مردم مثل زمان امام‌باقر‌(ع) مثل زمان امام‌صادق(ع) مثل زمان امام‌رضا(ع) که مجالی پیدا شد برای سخنرانی برای حرف برای کلاس گذاشتن برای مناظره مجلس مناظره اما یک موقع شیطان آنچنان فضارو تیره و تار و آلوده کرده که اصلاً حرف به گوش نمی‌رسد اونجا جای حرف نیست جای سخنرانی نیست اونجا یک سلاحی دیگری کار کرد اونجا باید شوک وارد کرد به مردمی که تو بمباران یک تبلیغات مسموم وارد شدند مثل زمان اباعبدالله(ع) که شوک وارد کرد به جامعه حضرت‌زهرا(س) در عین حالی که سخنرانی هم داشت خطبة فدکیه را هم خواند احتجاج هم با انصار می‌کرد اما در عین حال یک زمانی رسید که این وجود مقدس باید یک شوک وارد بکند که همه‌ را بیدار بکند که حق کجاست باطل کجاست بشناسید کار حضرت‌زهرا(س) را احدی دیگه غیر از حضرت‌زهرا(س) نمی‌توانست انجام بده سلمان و ابوذر کارشون نیست دیگه جلو اون ظلمت‌پراکنی بتوانند بایستند این برای سلمان و ابوذر نیست این باید دختر پیغمبر بیاد وسط دختر پیغمبر هم اگه هفتاد سالش هم بود این شوک را وارد نمی‌کرد به جامعه اما وقتی هیجده ساله هست آنوقت شوک وارد میشه واسه همین شاید سِرِّ اینکه حضرت‌زهرا(س) دعا می‌کرد که اللهم عجل وفاتی سریعا؛ خدایا شهادت منو برسان چون این شکلی هست که بیدار می‌کنه جامعه و کم‌کم تاریخ را اگر پیغمبراکرم(ص) چند فرزند می‌داشتی که یکیش حضرت‌زهرا(س) بود که مثلاً به شهادت می‌رسید باز آنچنان شوک وارد نمی‌شد و دل نمی‌سوخت ولی پیغمبراکرم(ص) یه دونه یادگار بیشتر نداشت یه دختر بیشتر نداشت بقیه همة فرزندان پیغمبر از دنیا رفته بودند اگر حضرت‌زهرا(س) مثل کسی بود که تو یک جنگ جنگی که اسلحه هست جنگی که تیر هست جنگی که شمشیر هست اگر تو یک جنگ وارد می‌شد و به شهادت می‌رسید آنچنان دل نمی‌سوخت و شوک وارد نمی‌کرد که با لگد و در باید از پا در بیاد اینا شوک وارد می‌کند اینا هستش که دل را تا اعماق جان می‌سوزاند و اگر حضرت‌زهرا(س) تو یه خلوتی از پا در می‌اومد اینقد دل نمی‌سوخت که جلو چشم غیرت‌الله و بچه‌های کوچکش او را بزند این خانم بزرگوار باید با مظلومیتش پیام حق را به گوش تاریخ برساند با مظلومیت با بلا با مصیبت السَّلامُ عَلَيْكِ يَا مُمْتَحَنَةُ امْتَحَنَكِ اللَّهُ الَّذِي خَلَقَكِ قَبْلَ أَنْ يَخْلُقَكِ فَوَجَدَكِ لِمَا امْتَحَنَكِ صَابِرَةً وَ زَعَمْنَا أَنَّا لَكِ أَوْلِيَاءُ وَ مُصَدِّقُونَ وَ صَابِرُونَ لِكُلِّ مَا أَتَانَا بِهِ أَبُوكِ صَلَّى اللَّهُ عَلَيْهِ وَ آلِهِ وَ أَتَى [أَتَانَا] بِهِ وَصِيُّهُ فَإِنَّا نَسْأَلُكِ إِنْ كُنَّا صَدَّقْنَاكِ إِلا أَلْحَقْتِنَا بِتَصْدِيقِنَا لَهُمَا لِنُبَشِّرَ أَنْفُسَنَا بِأَنَّا قَدْ طَهُرْنَا بِوِلايَتِكِ؛ میثاق بلا را حضرت‌زهرا(س) از قبل داده بود که برای توسعة عبودیت دنیا باید بلا کشید باید سختی کشید باید بلاکش شد شما خودتون کشوری هستید که ببینید گام برداشتید برای اینکه بندگی خدا را تو این عالم ترویج بکنید مگه غیر از اینه چقدر بلا باید بکشید چقدر سختی باید بکشید همینه هر کی بالاتر باشه همین‌جور است رهبر بزرگوارمون طبیعی هست رو دوششون سنگین‌ترین بلاها میاد امام راحل عظیم الشأن هر کی بالاتر باشه همینه.

روضه

هر که در این بزم مقرب‌تر است              جام بلا بیشترش می‌دهند

منتهی خدا هم صبرشون میده خدا هم سعة صبرشون میده خدا هم تحملشون میده زهرای اطهر باید با تحمل مظلومیت پیام حق را برساند و حق را تو عالم تثبیت بکند و این کار را کرد زیر بار این بلا رفت دیگه مثل از فردا به بعد هست می‌دانید فردا بعد از نماز مغرب بود که حضرت‌زهرا(س) شهیده شد دیگه زهر تنهایی را حضرت‌امیر(ع) باید بکشه، انگار این شعرهای سعدی خیلی مناسب هست برای زبانحال امیرالمؤمنین(ع)

ای ساربان آهسته ران که آرام جانم می‌رود                            و آن دل که با خود داشتم با دل ستانم می‌رود

او می‌رود دامن‌کشان من زهر تنهایی چشان                           دیگر مپرس از من نشان کز من نشانم می‌رود

باز آیی و بر چشمم نشین ای دل ستان نازنین                         تا شور و فریاد از زمین تا آسمانم می‌رود

بر رفتن جام از بدن گویند هر نوعی سخن                               من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

خود امیرالمؤمنین(ع) بود که بغلش کرد تو قبر گذاشتش خیلی سخته.

من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود

تو مسجد بود که براش خبر اُوردن بابا جان مادرمون از دنیا رفت تو یک نقلی داره که امیرالمؤمنین(ع) خورد زمین اون خیبرشکنی که هیچ جا پاش نلرزید اینجا لرزید بلند شد سراسیمه آمد به سمت منزل من جزئیات‌رو دیگه نمیگم وقت گذشته آمد صدا زد زهرای اطهر را چشم‌های کم رمقش باز شد این لحظات آخری که وصیت حضرت‌زهرا(س) و امیرالمؤمنین(ع) هست خیلی سوزناکه اول فرمود: یا أبالحسن اگر محضوری دارید در انجام وصیت من به کس دیگری بگم امیرالمؤمنین(ع) فرمود: بفرمائید خانم چه جملاتی گفت دل را آتیش می‌زنه گفت علی جان از اون موقعی که تو خونه‌ات اومدم مَا عَهِدْتَنِي كَاذِبَةً وَ لَا خَائِنَةً؛ نه دروغی بهت گفتم نه خیانتی کردم اطاعتت کردم امیرالمؤمنین(ع) دیگه طاقت نیورد سرش به سینه چسباند خانم اینا مال شما نیست شما شأنتون برتر از این حرف‌هاست اینا مال شما نیست شاید نمی‌دونم شاید اونجا امیرالمؤمنین(ع) هم گفت که خانم منو را هم حلال بکن شرمنده هستم

یا محمد از رخت شرمنده‌ام                        فاطمه جان داده و من زنده‌ام

شاخة یاست اگر بشکسته بود                   امانتی که بهم دادی را نتوانستم نگهش دارم

شاخة یاست اگر بشکسته بود                   دست‌های باغبانت بسته بود

ختم مصیبتم عرض می‌کنم تو روایت امام‌صادق(ع) هست که پیوسته مادرمون زهرای اطهر مَا زَالَتْ بَعْدَ أَبِيهَا مُعَصَّبَةَ الرَّأْسِ نَاحِلَةَ الْجِسْمِ مُنَهَّدَةَ الرُّكنِ بَاكِيَةَ الْعَيْنِ مُحْتَرِقَةَ الْقَلْبِ يُغْشَى عَلَيْهَا سَاعَةً بَعْدَ سَاعَةٍ وَ تَقُولُ لِوَلَدَيْهَا أَيْنَ أَبُوكُمَا الَّذِی كَانَ يُكْرِمُكُمَا وَ يَحْمِلُكُمَا مَرَّةً بَعْدَ مَرَّةٍ أَيْنَ أَبُوكُمَا الَّذِی كَانَ أَشَدَّ النَّاسِ شَفَقَةً عَلَيْكُمَا فَلَا يَدَعُكُمَا تَمْشِيَانِ عَلَى الْأَرْضِ وَ لَا أَرَاهُ يَفْتَحُ هَذَا الْبَابَ أَبَداً وَ لَا يَحْمِلُكُمَا عَلَى عَاتِقِهِ كَمَا لَمْ يَزَلْ يَفْعَلُ بِكُمَا ثُمَّ مَرِضَتْ وَ مَكَثَتْ أَرْبَعِينَ لَيْلَةً ثُمَّ دَعَتْ أُمَّ أَيْمَنَ وَ أَسْمَاءَ بِنْتَ عُمَيْسٍ وَ عَلِيّاً(ع) وَ أَوْصَتْ إِلَى عَلِیٍّ بِثَلَاثٍ؛ دستمال به سرش محکم می‌بست بعد از پدر بزرگوارش اون سیلی که زده بود سَرِ حضرت درد می‌کرد پیوسته لاغر می‌شد دیگه پوست و استخوانی بیشتر ازش نمونده بود مُنَهَّدَةَ الرُّكنِ؛ ارکانش و ستون‌هاش آدم وقتی می‌خواهد بلندشه به چیآ تکیه می‌کنه شکسته بود پر و بالش شکسته بود عرض می‌کنیم زهرا جان شما نَاحِلَةَ الْجِسْمِ؛ بودید جسم مطهرتون لاغر شد اما فرزندتون اباعبدالله(ع) در کربلا جسمی براشون نموند جسمی براش نموند دیگه

لباس کهنه بپوشید زیرپیراهنش                           که خصم بد منش برون نیاورد زتنش

لباس کهنه چه حاجت که زیر سم ستور                تنی نماند که جامه به بر کنند یا کفنش

لا حَوْلَ وَلا قُوَّةَ اِلاّ بِاللَّهِ الْعَلِىِّ الْعَظيمِ

خدایا تورو قسمت میدیم به آبروی زهرای اطهر فَرَجِ مولامون امام‌زمان تعجیل بفرما.

رهبر بزرگوارمون خادمین دین بر توفیقات طول عمرشون بیفزای.

هم شیرة مکرمه‌اشون همة ذَوِالحُقوق شهدای بزرگوارمون امام راحل عظیم الشأنمون الساعه مهمان حضرت‌‌زهرا(س) قرارشون بده

شر دشمنان دین به خودشون برگردان

عاقبت همه‌امون ختم به سعادت و خیر بگردان

صلواتی عنایت بفرمائید.

منبع: سایت تخصصی منبرها

فایل های پیوست
حضرت زهرا حافظ رسالت و امامت
نظرات

قوانین ارسال نظر

  • پیام هایی که حاوی تهمت یا افترا باشد منتشر نخواهد شد.
  • پیام هایی که به غیر از زبان فارسی یا غیر مرتبط با خبر باشد منتشر نخواهد شد.
  • با توجه به آن که امکان موافقت یا مخالفت با محتوای نظرات وجود دارد، معمولا نظراتی که محتوای مشابه دارند، انتشار نمی‌یابند بنابراین توصيه مي‌شود از مثبت و منفی استفاده کنید.
Copyright © 2024, All Rights Reserved.