جوایز خدا مثل پادشاهان نیست
قال الباقر(ع):
إِذَا کَانَ أَوَّلُ یَوْمٍ مِنْ شَوَّالٍ نَادَى مُنَادٍ أَیُّهَا الْمُؤْمِنُونَ اغْدُوا إِلَى جَوَائِزِکُمْ ثُمَّ قَالَ یَا جَابِرُ جَوَائِزُ اللَّهِ لَیْسَتْ بِجَوَائِزِ هَؤُلَاءِ الْمُلُوکِ ثُمَّ قَالَ هُوَ یَوْمُ الْجَوَائِزِ (کافى، ج4، ص168)
عید که می‌شود، منادی ندا می‌دهد: «ای کسانی که روزه گرفتید، ای مومنین، از خدا جایزه بگیرید. » بعد امام باقر فرمود: «ای جابر، جوایز خدا مثل جوایز پادشاهان نیست. جایزه خدا عفو و بخشش و لطف و کرامت است.»
خدا می خواهد روز عید فطر ولوله شود
امیرالمومنین(ع) فرمود:
أَیُّهَا النَّاسُ إِنَّ یَوْمَکُمْ هَذَا یَوْمٌ یُثَابُ فِیهِ الْمُحْسِنُونَ وَ یَخْسَرُ فِیهِ الْمُسِیئُونَ وَ هُوَ أَشْبَهُ یَوْمٍ بِقِیَامَتِکُمْ فَاذْکُرُوا بِخُرُوجِکُمْ عَنْ مَنَازِلِکُمْ إِلَى مُصَلَّاکُمْ خُرُوجَکُمْ مِنَ الْأَجْدَاثِ إِلَى رَبِّکُمْ وَ اذْکُرُوا بِوُقُوفِکُمْ فِی مُصَلَّاکُمْ وُقُوفَکُمْ بَیْنَ یَدَیْ رَبِّکُمْ وَ اذْکُرُوا بِرُجُوعِکُمْ إِلَى مَنَازِلِکُمْ رُجُوعَکُمْ إِلَى مَنَازِلِکُمْ فِی الْجَنَّةِ وَ النَّارِ (أمالى صدوق، ص100)
می‌دانید روز عید فطر چه روزی است؟ روزی که خدا به نیکو کارها و به کسانی که در ماه رمضان جلوی شکم و شهوتشان را گرفته‌اند، اجر می‌دهد. افرادی هم که جلوی شکم و شهوتشان را نگرفته‌اند، خسارت می‌بینند..روز عید فطر بسیار شبیه قیامت است؛ همین که از خانه به مصلای می‌روید، مثل کسی که از قبر بیرون می‌اید و به صحنه قیامت می‌رود. همینطور که در مصلا برای نماز عید ایستاده‌اید، انگار در صحنه قیامت ایستاده‌اید، همین که برمی گردید، انگار از صحنه قیامت جواب داده‌اید و به بهشت می‌روید. اسلام می‌خواهد در روز عید فطر بین مردم ولوله بیفتد. و لذا گفته‌اند وقتی نماز عید می‌روید، از یک خیابان بروید و ازیک خیابان دیگر برگردید.
چرا می‌گویند راهت را عوض کن؟ چون هر چه راهت طولانی‌تر باشد، ثوابت بیشتر است.
لیشهد الطریقان أو لیساوی بین الطریقین فی التبرک بمروره و سرورهم برؤیته و ینتفعون بمسألته أو لیتصدق على أهل الطریقین من الضعفاء أو لیتبرک الطریقان بوطئه علیهما (بحارالأنوار، ج87، ص375)
ای نمازگزار! چون سی روز روزه گرفته‌ای و حالا نماز خوانده‌ای، بگذار شهر با کف پای تو متبرک شود. اگر در همه شهر رفت و آمد و غلغله بشود تجارت هم می‌گردد، فقرایی هم که در کوچه و خیابان هستند به یک نوایی می‌رسند. اجمالاً خدا می‌خواهد در روز عید صحنه شهر و روستا عوض شود.
حضرت زهرا(س) و عید فطر
روایت داریم که برای عید فطر زیر انداز نبرید. خاک بیابان و صحرا بهداشتی است و جالب اینکه می‌گوید هم لباس شیک بپوش و هم آن را خاکی بکن. کسانی که لباس قشنگ می‌پوشند، اما وقت نماز لباسشان را در می‌آورند و کنار می‌گذارند، معلوم می‌شود که زینتش برای غیر خداست و می‌خواهد خودش را به خلق خدا عرضه کند.
حضرت فاطمه زهرا(س) قشنگ ترین لباس‌های امام حسن علیه السلام را روز عید فطر به ایشان می‌پوشاند و پیغمبر دستش را می‌گرفت و به نماز عید می‌برد. پیغمبر می‌گفت: «الله اکبر» امام حسن هم می‌گفت: «الله اکبر».
ما بیشتر دلمان می‌سوزد
در من لایحضره الفقیه امام می‌فرماید: «این عید برای مردم عید است ولی ما بیشتر دلمان می‌سوزد، برای اینکه می‌بینیم حکومت حق دست اهل حق نیست» مثل خانواه شهدا که وقتی می‌بینند یکی دست بچه‌اش را گرفته، دلشان آتش می‌گیرد. لذا به ما سفارش کرده‌اند که در روزهای عید غدیر، فطر، قربان و در همه عیدها دعای ندبه بخوانید. دعای ندبه دعای گریه است. بخاطر اینکه سیمای عید، از صاحب عید جداست پس باید گریه کنیم.
ماجرای نماز عید فطر امام رضا علیه السلام
در زمان مامون یک روز مامون به امام رضا(ع) پیشنهاد کرد که نماز عید را شما بخوانید. امام قبول نکرد. اما با اصرار و فشار به امام گفت که نماز عید را شما باید بخوانی. امام رضا(ع) هم در جواب مأمون فرمود: «این نماز عید‌هایی که شما می‌خوانید، نماز عید سلطنتی است. من اگر نماز عید بخوانم، می‌خواهم یک نماز عید، شبیه نماز عید رسول الله (ص) بخوانم».
مامون هم که رسول الله(ص) را ندیده بود گفت: «خوب بخوان»
امام رضا(ع) غسل عید کرد. عمامه بست. بعد گوشه عمامه را آویزان کرد و یک عصا گونه‌ای دست گرفت و ساق پایش را بالا زد. بیرون آمد چهار مرتبه فرمود: «الله اکبر»
همه آمدند و دیدند که امام رضا(ع) پابرهنه شده است. گفتند: آقا! کفش بیاوریم؟ گفت: نه! من می‌خواهم پابرهنه به نماز بروم. هر ده متر که می‌رفت، الله اکبر می‌گفت. از خانه تا صحرا همینطور رفت یک ولوله‌ای شد و همچنان روحانیتی داشت که شهر تکان خورد.
به مامون گفتند: «اگر این نماز عید خوانده شود حکومت تو برچیده می‌شود» مثل اینکه اگر ده تا از بسیجی‌های ایران بگویندالله اکبر همه دنیا می‌ترسند. اما صعودی صبح تا شب می‌گوید الله اکبر، نه تنها کشورها نمی‌ترسند، حتی یک مگس هم نمی‌ترسد.
بالاخره آمدند و امام رضا(ع) را از وسط راه برگرداندند و امام کفش هایش را پایش کرد و برگشت.
بنابراین نماز عیدی نماز عید است که طاغوت را بلرزاند. (یعنی تنها نمازعید در روی کره زمین، نماز عید ایران است چون این نماز عید است که ابرقدرت‌ها از آن می‌ترسند.)
ذکر این نکته هم جالب توجه است که:
برخى از مردم عید را به معنى نشاط و شادى ظاهرى دانسته و با پوشیدن لباس هاى نو و رنگارنگ و با تدارک غذاهاى متنوع و شیرینى و شربت و گفتن و خندیدن و سیاحت و تفرج بى محتوا خود را سرگرم مىکنند در حالى که عارفان با بصیرت و اولیاء خاص الهى با چشم دل به عید نگریسته و زوایاى معنوى آن را جستجو مىکنند.
بخشى از کوشش هاى مردان الهى در ایام عید، بُعد اجتماعى دارد که در حل مشکلات برادران دینى، رسیدگى به نیازمندان و محرومان و گرفتاران، شاد و مسرور ساختن برادران و خواهران دینى، کمک به مستضعفان فکرى جامعه و اهتمام به مسائل عمومى و مبتلا به مسلمانان جلوه مىکند چرا که آن ها بر این باورند که على علیه السلام در مورد ویژگی هاى مردان الهى فرموده است:
« نفسه منه فى عناءٍ والناس منه فى راحةٍ اتعب نفسه لآخرته و اراح النّاس من نفسه؛
نفس او از دستش در رنج و ناراحتى است امّا مردم (به خاطر خدماتى که او انجام مىدهد) از او در آسایش اند. او براى (رسیدن به درجات عالى در روز) قیامت خود را به زحمت مى افکند ولى مردم را به رفاه و آسایش مىرساند.»
امام حسن مجتبى علیه السلام هنگامى که مشاهده کرد عده اى از مردم در روز عید فطر مشغول لهو و لعب و خنده هستند خطاب به یارانش فرمود: خداوند متعال ماه رمضان را معیار آزمایش مردم قرار داده است که در آن مردم براى کسب مقامات معنوى و بهشتى مسابقه مى دهند عده اى در این مسابقه برنده شده و برخى دیگر از کسب این مقامات باز مىمانند.
کمال شگفتى است از کسى که بى خبر از نتیجه این مسابقه به خندیدن و خوشگذرانى مشغول است به خدا سوگند! اگر پرده ها کنار رود نیکوکاران به نتائج نیکو رفتارى خود مشغول بوده و بدکاران گرفتار اعمال بد خود هستند.(وسائل الشیعه، ج 7، ص 681)
منبع: منبرها