بخش نخست
به گزارش ستاد اطلاعرسانی موقوفه مهر فاطمی، مجموعه ای از بیانات حضرت آیت الله خامنه ای درباره سبک زندگی دخت گرامی پیامبر اسلام(ص)، در پنج سرفصلِ «رابطه با خدا»، «مدافع ولایت»، «همسر امیرالمؤمنین علیه السلام»، «ام ابیها و الگوی زن مسلمان ایرانی» تدوین و منتشر شده که سرفصل نخست آن به شرح زیر است:
1. حضرت زهرا سلام الله علیها در نقش بندگی خدا
درس زندگی حضرت زهرا برای ما
عزیزان من، جوانان عزیز! امروز در دوران جمهوری اسلامی این فرصت برای آحاد جامعه هست که درست حرکت کنند، درست زندگی کنند، مؤمنانه زندگی کنند، با عفّت زندگی کنند.
درس زندگی صدّیقه ی طاهره، فاطمه زهرا(سلام الله علیها) این است برای ما:
تلاش، اجتهاد، کوشش، پاک زندگی کردن؛ همچنان که آن بزرگوار یکپارچه معنویّت و نور و صفا بود: الطُّهرَةِ الطّاهِرَةِ المُطَهَّرَةِ التَّقیَّةِ النَّقیَّةِ [الرَّضیَّة] الزَّکیَة؛ پاکی و آراستگی و تقوا و نورانیّت آن بزرگوار، همان چیزی است که در طول تاریخ تشیّع بر معارف ما سایه افکن بوده است.
(بیانات در دیدار جمعی از مداحان اهل بیت علیهم السلام 31/01/1393)
اساس زندگی مؤمنانه صداقت در بندگی است
می خواهم عرض کنم که ارزش فاطمه ی زهرا(سلام الله علیها) به عبودیت و بندگی خداست. اگر بندگی خدا در فاطمه ی زهرا(سلام اللَّه علیها) نبود، او صدیقه ی کبری نبود.
صدّیق یعنی چه؟ صدّیق کسی است که آنچه را می اندیشد و می گوید، صادقانه در عمل آن را نشان دهد. هرچه این صدق بیشتر باشد، ارزش انسان بیشتر است؛ می شود صدّیق؛ «اولئک مع الذین انعم الله علیهم من النبیین و الصدیقین». «صدّیقین» پشت سر «نبیین» اند.
این بزرگوار صدیقه کبری است؛ یعنی برترین زن صدیق. این صدیق بودن به بندگی خداست. اگر بندگی خدا نمیکرد، صدّیقه ی کبری نمیشد. اساس، بندگی خداست.
برادران و خواهران عزیز! من و شما باید دنبال عبودیت خدا باشیم. تمجید از فاطمه ی زهرا نتیجه اش باید این باشد. (بیانات در دیدار جمعی از مداحان 05/05/1384)
حضرت زهرا سلام الله علیها اسوه عبادت و حق طلبی
ما باید راه فاطمه زهرا (سلام اللَّه علیها) را برویم. ما هم باید گذشت کنیم، ایثار کنیم، اطاعت خدا کنیم، عبادت کنیم. مگر نمی گوییم که «حتّی تَورّمَ قَدَماها» اینقدر در محراب عبادت خدا ایستاد! ما هم باید در محراب عبادت بایستیم. ما هم باید ذکر خدا بگوییم. ما هم باید محبت الهی را در دلمان روزبه روز زیاد کنیم.
مگر نمی گوییم که با حال ناتوانی به مسجد رفت، تا حقی را احقاق کند؟ ما هم باید در همه ی حالات تلاش کنیم، تا حق را احقاق کنیم. ما هم باید از کسی نترسیم. مگر نمی گوییم که یک تنه در مقابل جامعه ی بزرگ زمان خود ایستاد؟
(بیانات در دیدار جمعی از مداحان 05/10/1370)
ایثار و از خودگذشتگی در زندگی
مگر نمی گوییم که آن بزرگوار کاری کرد که سوره دهر درباره او و شوهر و فرزندانش نازل شد؟ ایثار نسبت به فقرا و کمک به محرومان، به قیمت گرسنگی کشیدن خود؛ «و یؤثرون علی انفسهم ولو کان بهم خصاصه» (حشر: ٩)
ما هم باید همین کارها را بکنیم؛ این نمی شود که ما دم از محبت فاطمه زهرا(سلام الله علیها) بزنیم، در حالی که آن بزرگوار برای خاطر گرسنگان، نان را از گلوی خود و عزیزانش - مثل حسن و حسین(علیهماالسّلام) و پدر بزرگوارشان(علیه السّلام) - برید و به آن فقیر داد؛ نه یک روز، نه دو روز؛ سه روز!
ما می گوییم پیرو چنین کسی هستیم؛ ولی ما نه فقط نان را از گلوی خود نمی بُریم که به فقرا بدهیم، اگر بتوانیم، نان را از گلوی فقرا هم می بُریم!
این روایاتی که در باب علامات شیعه هست، ناظر به همین است؛ یعنی شیعه بایستی آن طوری عمل کند. ما باید زندگی آن ها را در زندگی خود - ولو به صورت ضعیف - نمایش بدهیم.
(بیانات در دیدار جمعی از مداحان 05/10/1370)