محمود اکرامی‌فر گفت: اکثر شعرهای فاطمی در ارتباط با نحوه شهادت ایشان بوده و وجوه مختلف زندگی حضرت زهرا(س) و ساحت‌ها و نقش‌های متعددی که در زندگی داشتند، مغفول مانده است.
محمود اکرامی فر از شاعران کشورمان درباره شعر فاطمی گفت: به نظر من شعرهایی که برای حضرت زهرا(س) سلام الله سروده می‌شود شعرهای خوبی است اما شعرهای کافی نیست. به عبارت دیگر به همه ساحت‌های زندگی ایشان در شعر توجهی نشده است و به زندگی فاطمه (س) آن گونه که شایسته و بایسته است، توجه نشده است. به نقش‌های متعددی که حضرت فاطمه سلام الله در طول زندگی کوتاه اما پربارشان داشتند توجه کافی نشده است.
وی افزود: اکثر شعرهای فاطمی در ارتباط با نحوه شهادت ایشان است حتی در ارتباط با چرایی شهادت ایشان هم نیست. به عبارت دیگر یک شعر توصیفی و مرثیه‌ای درباره شهادت است و یک شعر تبیینی و تحلیلی اینکه شاعران تبیین کنند که چرا حضرت زهرا(س) شهید شده در شعر امروز و دیروز کم است. یا وجوه مختلف زندگی ایشان ساحت‌ها و نقش‌های متعددی که در زندگی داشتند، مغفول مانده است.
این شاعر برجسته اظهار داشت: اگر قرار است حضرت زهرا(س) سلام الله علیها برای زنان و حتی مردان ما اسوه باشد که باید باشد، ما باید به نقش‌های متعدد ایشان در طول زندگی توجه کنیم. مثلاً به نقش فرزندی ایشان نگاه کنیم که ایشان نسبت به پدر بزرگوارشان در نقش یک فرزند چگونه بوده‌اند که فرزندان ما هم مثل ایشان باشند. یا ایشان به عنوان یک دختر خانم در رابطه‌اش با پدر و مادرش چگونه رفتار می‌کرد که دختران ما هم از ایشان به عنوان یک الگو و اسوه یاد بگیرند و عمل کنند.
اکرامی فر گفت: حضرت فاطمه به عنوان یک شهروند سالیان سال در بین مردم مدینه زندگی کرده است. باید بدانیم در نقش شهروند ایشان چه جایگاهی داشته است و ارتباطش با دیگران، با همسایه‌ها و با آدم‌هایی که در طول زندگی با آن در ارتباط بوده‌اند چگونه بوده است. حضرت زهرا(س) در ادبیات ما به عنوان شهروند خوب دیده نشده است. در نقش همسایه خوب دیده نشده است. حتی در نقش یک همسر الگو و اسوه هم خوب به ایشان پرداخته نشده است.
وی افزود: البته این صحبت‌ها اصلاً به این معنا نیست که اصلاً به این ابعاد توجه نشده، بلکه خوب پرداخته نشده است. می‌خواهم بگویم ما به زندگی حضرت زهرا(س) در شعرهایمان کمتر پرداخته‌ایم تا شهادت ایشان. منظور این نیست که نباید به شهادت پرداخته شود بلکه منظور این است که باید به زندگیشان هم پرداخته شود. مثلی است که می‌گویند کسانی می‌توانند به بهترین نحو به رحمت خداوند بپیوندند و شهید شوند که خوب بتوانند زندگی کنند. آن بخش از حیات الگو بخش و حیاتی که به عنوان یک مرجع و اسوه معرفی شده، هم در ادبیات و هم در تاریخ ما به آن کمتر توجه شده است
زندگی حضرت زهرا(س) برای اهل شعر خیلی روشن نیست
این شاعر در پاسخ به این سؤال که چراکه شاعران ما بیشتر در ظاهر مانده‌اند و به مرثیه و توصیف شهادت ایشان بسنده کرده‌اند، گفت: بخشی از آن به خود زندگی حضرت زهرا(س) سلام الله برمی‌گردد که مثل مزارشان خیلی شناخته شده نیست و در تاریخ و روایت‌های ما هم به زندگی ایشان کمتر توجه شده است. بخشی دیگر هم به دلیل سواد دینی ما شاعران مذهبی است. سواد علمی ما نسبت به زندگی حضرت زهرا(س) کم است. بیشتر اطلاعات ما شنیداری است و از بزرگواران منبری شنیده‌ایم و اینجور نیست که خودمان پژوهش کرده باشیم و سیره فاطمی را از کتاب‌ها بیرون آورده باشیم.
اکرامی فر اظهار داشت: نکته سوم در همین ارتباطات شنیداری و دریافت‌های ما است که بیشتر به مرثیه و شهادت ایشان توجه شده است تا زندگی پربار ایشان و اگر هم در منابر به شخصیت ایشان پرداخته شده، کم و گذری بوده است.
وی در پاسخ به این سؤال که پرداختن به نقش‌های مختلف حضرت زهرا(س) در زندگی در قالب‌های مختلف شعری چگونه باید باشد، گفت: مهم این نیست که قالب شعر مثلاً ترانه یا غزل یا مثنوی باشد، اما اگر ما بدانیم حضرت زهرا(س) رابطه‌اش با همسایه‌هایش چگونه بوده و با مردم چه ارتباطی داشته، با افراد خانه چه ارتباطی داشته است این اطلاعات خواه‌ناخواه در شعر ما نشان داده خواهد شد
این شاعر گفت: دانش ما نسبت به زندگی حضرت زهرا(س) بسیار کم است اصولاً زندگی حضرت زهرا(س) برای ما اهل شعر خیلی روشن نیست و در هاله‌ای از ابهام قرار دارد و برای همین به آن کمتر توجه کرده‌ایم و اصولاً ما در شعرهای مذهبی‌مان بیشتر مرثیه سرا هستیم و به چرایی و تبیین زندگی ائمه نمی‌پردازیم اگر ما می‌خواهیم معصومین الگوی ما باشند که حتماً می‌خواهیم، باید زندگی ایشان را در نقش‌ها و ساحت‌های مختلف بیان کنیم تا مردم از آن بهره ببرند.
منبع: تسنیم